Titel: Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht
Auteur: Mark Haddon
Uitgeverij: Conact, 2010, 288 pag.
Bondige samenvatting
Christopher is vijftien en heeft een vorm van autisme. Hij weet heel veel van wiskunde en heel weinig van mensen. Hij houdt van lijstjes, patronen en de waarheid. Hij houdt niet van de kleuren geel en bruin en wil niet aangeraakt worden. Hij is in zijn eentje nooit verder geweest dan het eind van de straat, maar wanneer de hond van de buurvrouw vermoord blijkt te zijn begint hij aan een angstige reis die zijn hele wereld op z'n kop zet.
Ervaringsverslag
Dit is het boek dat mij het meest gefascineerd, geraakt en aan het denken gezet heeft. Ik hou van boeken die “verder werken dan de slotzin”. Het is erg origineel, ik las nog nooit een boek in die stijl. Ook de benoeming van de hoofdstukken kom je niet gauw tegen: geen opeenvolging van getallen zoals we deze gewend zijn, wel een opeenvolging van de priemgetallen! Het was voor mij een bijzondere ervaring om de wereld eens te zien door de ogen van een kind met het syndroom van Asperger. De manier waarop hij de wereld beschreef vond ik soms erg grappig en ontroerend tegelijkertijd. Nu heb ik, denk ik, een helderdere kijk op hoe je kinderen met autisme beter kan benaderen en hun leven beter kan begrijpen.
Vertelstandpunt
Het verhaal werd geschreven vanuit de leefwereld van Christopher, een autistische jongen van vijftien jaar. Je blik blijft beperkt tot dit personage.
Dit verhoogt de spanning toch wel. Wanneer Christopher ontdekt dat de hond van de buurvrouw vermoord is, start hij een onderzoek naar de moordenaar. Het boek is een verslag van dit onderzoek. Hij komt hierdoor heel wat te weten, ook dingen die hij misschien beter niet had geweten. Ze gooien zijn duidelijk, geordende leven helemaal overhoop. Je wordt nieuwsgierig naar hoe het verder arloopt. Niet alleen het onderzoek en wie de dader is, maar ook de manier waarop Christopher zal reageren op nieuwe ontdekkingen.
Voor sommigen is het misschien even wennen aan de manier waarop Christopher het leven bekijkt. Christopher beschrijft soms karaktertrekken die andere mensen niet onmiddellijk opvallen. Tegelijkertijd zie je hoe moeilijk zijn gedrag voor zijn omgevig kan zijn. Vooral wanneer hij zich onveilig voelt om redenen die voor hem volkomen begrijpelijk zijn, maar voor personen die hem niet goed genoeg kennen raadselachtig zijn.
Als het verhaal door iemand anders verteld zou worden, zou het voor mij zijn literaire waarde verliezen. Ik vind dat het dit net is wat het zo speciaal maakt. “Wanneer ik spreek met mensen die het boek goed vonden, spreken ze over Christophers standpunt en over zijn karakter en situatie; niemand heeft het ooit over het plot.” Dit citaat uit het interview met Mark Haddon bevestigt naar mijn mening dit gevoel.
Taalgebruik
Het taalgebruik is levensecht-concreet, zoals Christopher het denkt. Het is een bijna emotieloze beschrijving van gebeurtenissen. Dit heeft een ontroerend eenvoudig effect. De stijl is uiterst eenvoudig.
Conclusie
Het verhaal werd geschreven vanuit de leefwereld van Christopher, een autistische jongen van vijftien jaar. Hierdoor wordt de lezer niet alleen nieuwsgierig naar hoe het verhaal verder afloopt, maar ook naar de manier waarop Christopher zal reageren op nieuwe ontdekkingen.
Het boek kan bijdragen tot een helderdere kijk op hoe je kinderen met autisme beter kan benaderen en hun leven beter kan begrijpen.
De uiterst eenvoudige stijl en het taalgebruik werken ontroerend.
Voor 12,50 euro is nu de jubileumeditie beschikbaar:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten